Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
O Μιχαήλ Β΄ Κομνηνός Δούκας ή Κομνηνός Δούκας ή Μιχαήλ Άγγελος, ήταν Δεσπότης της Ηπείρου από το 1230 ως τον θάνατό του το 1266 η 1268. Κατά το διάστημα αυτό το Δεσποτάτο βρίσκονταν ανάμεσα στους Λατίνους τυχοδιώκτες αριστοκράτες και το ανερχόμενο τότε Βυζάντιο που επανέρχονταν δυναμικά μετά την Άλωση του 1204.
Η ζωή του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Μιχαήλ ήταν ο γιος του Μιχαήλ Α΄ της Ηπείρου, εξορίστηκε μετά τον θάνατό του το 1215. Μετά την ήττα και την αιχμαλωσία του Θεόδωρου Κομνηνού Δούκα από τον ΒούλγαροΙωάννη Β΄ Ασέν στην μάχη της Κλοκοτνίτσας επέστρεψε στην Ήπειρο και στέφθηκε Δεσπότης. Δεν είναι ξεκάθαρο από τις πηγές ποιον αν ήταν υποτελής στον Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα ή στον Ιωάννη Β΄ Ασέν. Ο Μιχαήλ με το γάμο του με την Θεοδώρα Πετραλίφαινα απέκτησε την υποστήριξη των τοπικών αρχόντων και στενές σχέσεις με την Αυτοκρατορία της Νίκαιας. Το 1241 ο Μιχαήλ έγινε κύριος και της Θεσσαλίας, αφού διαδέχτηκε τον θείο του Μανουήλ, εκεί τοπικό ηγεμόνα. Το 1248 τον επισκέφτηκε ο Πατριάρχης ΝικαίαςΓερμανός Β΄.
Οι σχέσεις του Μιχαήλ Β΄ με την Νίκαια εξασφάλισαν την ουδετερότητά του κατά την κατάληψή της Θεσσαλονίκης από τον Αυτοκράτορα της Νίκαιας Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη το 1244. Παρόλα αυτά, αναγκάσθηκε να παραδώσει το Δυρράχιο και τα Σέρβια στην Νίκαια το 1256. Η αλαζονεία του Αυτοκράτορα της Νίκαιας τον εξαγρίωσε και συμμάχησε τελικά με τον βασιλιά της Σικελίας Μανφρέδο, ο οποίος κατέλαβε τελικά το Δυρράχιο. Επίσης συμμάχησε και με τον Φράγκο πρίγκηπα της Αχαΐας Γουλιέλμο Β΄ Βιλλεαρδουίνο.
Οι τρεις αυτοί σύμμαχοι (Ήπειρος, Σικελία, Αχαΐα), εκστράτευσαν εναντίον της Νίκαιας και το 1259 συγκρούστηκαν οι δύο στρατοί τους στην πεδιάδα της Πελαγονίας. Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος που ήταν επικεφαλής των στρατευμάτων της Νίκαιας, ως ικανότατος στρατηγός, κατάφερε και νίκησε. Κατά την διάρκεια της μάχης ο συνασπισμός των τριών κρατών διασπάστηκε καθώς ο νόθος γιος του Μιχαήλ, Ιωάννης Δούκας, που βρίσκονταν στο πεδίο της μάχης, αυτομόλησε στον εχθρό, μαζί με ένοπλα τμήματα που είχε την διοίκησή τους.
Μετά την ήττα ο Μιχαήλ Β΄ βρήκε καταφύγιο στα νησιά του Ιονίου και η Ήπειρος καταλήφθηκε προσωρινά από τον Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο. Όμως αντιμετώπισε τέτοια αντίσταση στην γη της Ηπείρου που τα στρατεύματά του τελικά αποσύρθηκαν. Ο Μιχαήλ Β΄ επανήλθε στην Ήπειρο με την βοήθεια του Μανφρέδου. Το 1264 οι Βυζαντινοί πέτυχαν άλλοι μια νίκη εναντίον του και έτσι αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την υποτέλεια του στον Βυζαντινό Αυτοκράτορα πλέον (η Κωνσταντινούπολη μόλις επανακαταλήφθηκε από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας) Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. Όταν ο Μιχαήλ Β΄ πέθανε, τα εδάφη του Δεσποτάτου μοιράστηκαν μεταξύ του γιου του Νικηφόρου Α΄ Κομνηνού Δούκα(Ήπειρος) και του Ιωάννη Α΄ Δούκα (Θεσσαλία).
Γενεαλογικό δέντρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τον γάμο του με την Θεοδώρα Πετραλίφαινα (Αγία Θεοδώρα της Άρτας), είχαν πολλά παιδιά, ορισμένοι/ες ήταν οι:
- Νικηφόρος Α΄ Κομνηνός Δούκας, διάδοχος του ως Δεσπότης της Ηπείρου
- Ιωάννης Κομνηνός Δούκας
- Δημήτριος (άλλαξε το όνομά του σε Μιχαήλ) Κομνηνός Δούκας
- Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή Δούκαινα, παντρεύτηκε τον Μανφρέδο Χοενστάουφεν, βασιλιά της Σικελίας
- Άννα Κομνηνή Δούκαινα, παντρεύτηκε διαδοχικά τους: α. Γουλιέλμο Β΄ Βιλλεαρδουίνο, β. Νικόλαο Β΄ Σαιντ-Ομέρ, άρχοντα των Θηβών
Με την παλλακίδα του Γαγρηνή, ο Μιχαήλ είχε τους:
- Ιωάννη Α΄ Δούκα, που τον διαδέχτηκε ως άρχοντας της Θεσσαλίας
- Θεόδωρο Δούκα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ήπειρος: Ιστορικοί ελληνικοί χρόνοι. Εκδοτική Αθηνών. Αθήνα 1997. ISBN 960-213-371-6.
- Ιστορία του ελληνικού έθνους. Εκδοτική Αθηνών 1980. Τόμος Θ'. ISBN 960-213-105-5.
| |||||||||||||||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου