Σελίμ Β΄
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 | Το λήμμα (ή η ενότητα) δεν παραθέτει πηγές ή δεν περιέχει επαρκείς παραπομπές. Βοηθήστε το προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 13/05/2010. |
| Σελίμ Β΄ | |
|---|---|
| Χαλίφης του Ισλάμ | |
 | |
| Περίοδος Εξουσίας | 1566 - 1574 |
| Προκάτοχος | Σουλεϊμάν Α΄ |
| Διάδοχος | Μουράτ Γ΄ |
| Οίκος | Οσμανιδών |
| Πατέρας | Σουλεϊμάν Α΄ |
| Βαλιντέ Σουλτάνα | Χουρέμ Σουλτάν |
| Γέννηση | 28 Μαΐου 1524 |
| Γενέτειρα | Κωνσταντινούπολη |
| Θάνατος | 15 Δεκεμβρίου 1574(50 ετών) |
| Τόπος θανάτου | Κωνσταντινούπολη |
| Τόπος ταφής | Αγίας Σοφίας |
| Σύζυγος | Νουρμπανού Σουλτάν Σελιμιγιέ Σουλτάν |
| Επίγονοι | Ηγεμόνας Αμπντουλάχ Μουράτ Γ' Ηγεμόνας Οσμάν Ηγεμόνας Μουσταφά Ηγεμόνας Σουλεϊμάν Ηγεμόνας Μεχμέτ Ηγεμόνας Μαχμόυτ Ηγεμόνας Τζιχανγκίρ Γκεβχερχάν Σουλτάν Εσμαχάν Σουλτάν Σαχ Σουλτάν Φατμά Σουλτάν |
| Τουρά |  |
Ο Σουλτάνος Σελίμ Β΄, ή Σελήμ Β΄, (28 Μαΐου 1524 - 15 Δεκεμβρίου 1574), ο επιλεγόμενος Μεστ (= μέθυσος), ήταν ο 11ος Οσμανίδης Σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1566-1574) και ο 90ος Χαλίφης του Ισλάμ. Η προσωνυμία Μεστ οφειλόταν στη συχνή μέθη του.
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Σουλεϊμάν Α΄ του Μεγαλοπρεπή και της Χουρέμ Σουλτάν την οποία οι Ευρωπαίοι αποκαλούσαν Ρωξελάνη. Γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 1524. Όταν πέθανε ο πατέρας του, το 1566, κατά την πολιορκία του φρουρίου Σίγκετβαρ, ήταν γενικός διοικητής της Κιουτάχειας. Τότε ο Μέγας Βεζίρης Σοκόλλου Μεχμέτ πασάς απέκρυψε από το στρατό τον θάνατο του Σουλτάνου προκειμένου να μη πτοηθεί το ηθικό του, ειδοποιώντας παράλληλα τον διάδοχο Σελίμ. Ο τελευταίος επέστρεψε στη Κωνσταντινούπολη και στις 7 Σεπτεμβρίου (1566) ανακηρύχθηκε Σουλτάνος, όπου και διατήρησε μέχρι το θάνατό του. Στη συνέχεια μετέβη προς συνάντηση του στρατού του στο Βελιγράδι όπου μετά την άφιξή του έγινε γνωστός στο στρατό ο θάνατος του πατέρα του.
Βασιλεία του Σελίμ Β΄[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σελίμ ο Β΄ ήταν ο πρώτος Σουλτάνος στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που εγκατέλειψε τη διακυβέρνηση της χώρας στο μέγα βεζίρη και τους υπουργούς του. Υπήρξε ιδιαίτερα λάτρης των απολαύσεων και της καλοπέρασης. Επηρεαζόταν εύκολα από το χαρέμι του αλλά και το τάγμα των Γενίτσαρων. Πολλοί θεωρούν ότι η βασιλεία του συμπίπτει με την απαρχή της παρακμής τηςΟθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Κατακτήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρά ταύτα σπουδαία ιστορικά γεγονότα σημάδεψαν τη βασιλεία του, σημαντικότερα των οποίων ήταν: η επανάκτηση της Υεμένης, η συνομολόγηση της συνθήκης της Αδριανούπολης (17 Φεβρουαρίου 1568) μεταξύ Οίκου των Αψβούργων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το μεγαλεπήβολο σχέδιο διάνοιξης διώρυγας - ζεύξης των ποταμών Βόλγα και Ντον, που κατέληξε σε πολεμική σύγκρουση με τη Ρωσία, μετά από προδοσία, η κατάληψη της Κύπρου, θέτοντας τέλος στην Ενετοκρατία της Κύπρου, συνέπεια της οποίας ήταν τον επόμενο χρόνο η ναυμαχία της Ναυπάκτου, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε η κατάληψη της Τυνησίας, κ.ά.
Γενικά επί βασιλείας του Σελίμ Β΄ η έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αυξήθηκε περί τα 300.000 τ.χλμ.
Γενικά επί βασιλείας του Σελίμ Β΄ η έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αυξήθηκε περί τα 300.000 τ.χλμ.
Ο Σελίμ Β΄ επιχείρησε εκστρατεία εναντίον της Ρωσίας, η οποία απέτυχε παταγωδώς και στη συνέχεια κυρίευσε την Υεμένη. Παρά τις προειδοποιήσεις του Βεζύρη Μεχμέτ Σοκολή κατέλαβε τη Κύπρο, το 1571, σφάζοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Αυτή η κίνηση είχε σαν αποτέλεσμα να συνασπιστούν οι μεγάλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις, δηλαδή η Ισπανία, το κράτος του Πάπα, η Γερμανική Αυτοκρατορία, η Βενετία και η Μάλτα, και στη ναυμαχία της Ναυπάκτου να καταστρέψουν τον Τουρκικό στόλο. Παρ' όλα αυτά οι Οθωμανοί κατάφεραν το 1574, μερικούς μήνες πριν το θάνατο του Σελίμ Β΄, να καταλάβουν την Τυνησία, την οποία ήλεγχαν οι Ισπανοί, και να εδραιώσουν την κυριαρχία τους στη Μεσόγειο.
- Σημειώνεται ότι ο Σελίμ Β΄ μετά την κατάληψη της Κύπρου προστάτεψε την Εκκλησία της Κύπρου επαναφέροντας την εκκλησιαστική τάξη και την κυριαρχία της μετά τους διωγμούς που είχε υποστεί κατά την Ενετοκρατία.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύζυγοι και παιδιά:
*Σελιμιγιέ Σουλτάν: Η πρώτη σύζυγος του Σελίμ, γενημμένη περί τα 1530. Μητέρα του Ηγεμόνα Αμπτουλάχ (1543-1568) και την Γκεβχερχάν Σουλτάν (1544-1580). Μετά την δολοφονία του γιου της το 1568, η Σελιμιγιέ Σουλτάν εξορίστηκε στο παλάτι της Τραπεζούντας, όπου και πέθανε το 1596.
*Νουρμπανού Σουλτάν: Η δεύτερη σύζυγος του Σελίμ, με καταγωγή από την Βενετία, γεννημένη το 1525. Ήταν μητερα της Εσμαχάν Σουλταν(1544-1585), τον Μουράτ Γ' (1546-1595), της Σαχ Σουλτάν (1548-1602) και της Φατμά Σουλτάν (1549-1580).
*Μετά την ενθρόνιση του ο Σελίμ απέκτησε άλλα 6 αγόρια με διάφορες παλλάκιδες:
*τον Ηγεμόνα Οσμάν
*τον Ηγεμόνα Μουσταφά
*τον Ηγεμόνα Σουλεϊμάν
*τον Ηγεμόνα Μεχμέτ
*τον Ηγεμόνα Μαχμούτ
*τον Ηγεμόνα Τζιχανγκίρ.
Θάνατος και ταφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σελίμ Β΄ πέθανε στις 15 Δεκεμβρίου 1574 (50 ετών) γλιστρώντας από το μπαλκόνι και πέφτοντας έπειτα στον τρούλο του ανακτόρου Τοπ Καπί, ενώ βρισκόταν, όπως υποστηρίχθηκε, σε κατάσταση μέθης. Ο λαός του έδωσε το παρωνύμιο «Μεστ», που σημαίνει μέθυσος. Η ταφή του έγινε τρεις ημέρες αργότερα σε κρύπτη στην Αγιά Σοφιά που είχε ήδη μεταβληθεί σε τζαμί. Ωστόσο είχε φτιαχτεί προς τιμήν του το Τέμενος Σελιμιγιέ το οποίο βρίσκεται στηνΑδριανούπολη και χτίστηκε από τον διάσημο αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου