Η Μασσαλιώτιδα
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| La Marseillaise | |
| Λα Μαρσεγιέζ Η Μασσαλιώτιδα | |
 | |
| Ο Ρουζέ ντε Λιλ τραγουδάει για πρώτη φορά τη «Μασσαλιώτιδα» στο σαλόνι του δημάρχου Ντίτριχ στο Στρασβούργο. | |
| Εθνικός ύμνος |  Γαλλία |
| Μουσική | Ρουζέ ντε Λιλ , (1792) |
| Στίχοι | Ρουζέ ντε Λιλ , (1792) |
| Υιοθετήθηκε | 1795 |
Η Μασσαλιώτιδα (γαλλικά La Marseillaise - Λα Μαρσεγιέζ) είναι ο εθνικός ύμνος της Γαλλικής Δημοκρατίας. Η σύνθεση του ύμνου ανήκει στον αξιωματικό του γαλλικού στρατού (του μηχανικού) Ρουζέ ντε Λιλ (Claude Joseph Rouget de Lisle) ή, ελληνοποιημένα, Κλαύδιου Ιωσήφ Ρουζέ Ντελίλ. Γράφτηκε στο Στρασβούργο την νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας 17 Απριλίου 1792. Αρχικά τιτλοφορήθηκε Πολεμικό άσμα για τη στρατιά του Ρήνου (Chant de guerre pour l'armée du Rhin) αφού γράφτηκε σαν πολεμικό εμβατήριο. Κατά την επιστροφή του γαλλικού στρατού κάποιοι Μασσαλιώτεςεθελοντές άρχισαν να το τραγουδούν στους δρόμους του Παρισιού οπότε και ονομάστηκε στην αρχή «Τραγούδι των Μασσαλιωτών» και αργότερα «Μασσαλιώτιδα». Με τον τίτλο δε αυτόν τραγουδήθηκε στην Όπερα κατά τη κήρυξη της Δημοκρατίας οπότε και συμπεριλήφθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1792 στη χορογραφία του Γκαρμιέλ ως «Προσφορά εις την Ελευθερία». Διαρκούσης όμως της Αυτοκρατορίας και της Παλινόρθωσης θεωρήθηκε επαναστατικό τραγούδι. Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση την αποδέχτηκε ως το γαλλικό εθνικό ύμνο σε διάταγμα που εκδόθηκε στις 14 Ιουλίου 1795, καθιστώντας την τον πρώτο ύμνο της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα Α ' το Veillons au Salut de l'Empire ήταν ο ανεπίσημος ύμνος του καθεστώτος, και επί της βασιλείας του Ναπολέοντα ΙΙΙ, ήταν Partant pour la Syrie, ενώ τo τραγούδι είχε απαγορευτεί εντελώς από τον Λουδοβίκο τον 18ο και τον Κάρολο τον 10ο. Αποκαταστάθηκε λίγο μετά την Επανάσταση Ιουλίου του 1830. Κατά τη διάρκεια του δέκατου ένατου έως τις αρχές του εικοστού αιώνα, η «Μασσαλιώτιδα» αναγνωρίστηκε ως ύμνος του διεθνούς επαναστατικού κινήματος ως εκ τούτου εγκρίθηκε από την Κομμούνα του Παρισιού το 1871. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1879, αποκαταστάθηκε ως ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας και έχει παραμείνει από τότε.
Στίχοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Allons enfants de la Patrie
Le jour de gloire est arrivé Contre nous de la tyrannie L'étendard sanglant est levé Entendez vous dans les campagnes Mugir ces féroces soldats Ils viennent jusque dans vos bras, égorger vos fils, vos compagnes
Aux armes citoyens!
Formez vos bataillons! Marchons, marchons, Qu'un sang impur abreuve nos sillons.
Amour sacré de la Patrie
Conduis, soutiens nos bras vengeurs! Liberté, Liberté chérie! Combats avec tes défenseurs. Sous nos drapeaux, que la victoire Accoure à tes mâles accents, Que tes ennemis expirant Voient ton triomphe et notre gloire!
Aux armes citoyens! Formez vos bataillons!
Marchons, marchons, Qu'un sang impur abreuve nos sillons. |
Ελληνικά
Εμπρός παιδιά της Πατρίδας
Η μέρα της δόξας έφθασε Ενάντια της τυραννίας μας Το ματωμένο λάβαρο υψώθηκε Ακούστε τον ήχο στα λιβάδια Το ουρλιαχτό αυτών των φοβερών στρατιωτών Έρχονται ανάμεσά μας Να κόψουν τους λαιμούς των γιων και των συζύγων σας.
Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας Προελάστε, προελάστε Αφήστε το μολυσμένο αίμα Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας
Ιερή αγάπη για την Πατρίδα
Οδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα. Ελευθερία, λατρευτή Ελευθερία Μπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σου Κάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκη να σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμη Έτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας.
Στα όπλα πολίτες
Σχηματίστε τα τάγματά σας Προελάστε, προελάστε Αφήστε το μολυσμένο αίμα Να ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας |
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η Μασσαλιώτιδα - Αφιέρωμα (Σαν Σήμερα .gr)
- Η σημαία και ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας (1ο Τ.Ε.Ε. Βόλου)
| |||||||||||
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου