Αυθάριος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυθάριος
Βασιλιάς των Λομβαρδών
Περίοδος εξουσίας
584 - 590
Προκάτοχος	Βασιλεία των Δουκάδων
Διάδοχος	Αγιλούλφος
Γέννηση	540
Θάνατος	5 Σεπτεμβρίου 590 Παβία, Λομβαρδία
Πατέρας	Κλέφος
Σύζυγος	Θεοδελίνδα

Ο Αυθάριος (Autari, 540 – 5 Σεπτεμβρίου 590) ήταν βασιλιάς των Λομβαρδών από το 584 έως το θάνατό του. Μετά το θάνατο του πατέρα του του Κλέφου το 574, η Λομβαρδική αριστοκρατία αρνήθηκε να διορίσει διάδοχο με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η δεκαετής «Βασιλεία των Δουκάδων».

Τα έτη 574 και 575 οι Λομβαρδοί έκαναν το καταστροφικό λάθος να εισβάλλουν στην Προβηγκία που ήταν μέρος του Βασιλείου της Βουργουνδίας του Μεροβίγγειου Γούντραμ. Ο Γούντραμ συμμάχησε με τον ανηψιό του Χιλδεβέρτο Β΄ της Αυστρασίας και αντεπιτέθηκε εντός Λομβαρδίας, φτάνοντας ως την κοιλάδα του Άδιγη καταλαμβάνοντας το Τρέντο. Ο Βυζαντινός αυτοκράτοραςΤιβέριος Β' ξεκίνησε αμέσως διαπραγματεύσεις με τους Φράγκους και οι Λομβαρδοί, φοβούμενοι τον επικείμενο πολεμικό κλοιό, εξέλεξαν νέο βασιλιά τους τον δούκα Αυθάριο (584) παραχωρώντας του όχι μόνο την Παβία αλλά και μισές από τις δικές τους κτήσεις. Ο Αυθάριος έμελλε να ξοδέψει ολόκληρη τη θητεία του σε συνεχείς πολέμους με τους Φράγκους, τους Έλληνες και τους ντόπιους αντάρτες της Λομβαρδίας. Η πρώτη του εκστρατεία αφορούσε τον στασιαστή Δροκτούλφο του Μπρέσκελλο που είχε συμμαχήσει με τους Ρωμαίους και κυβερνούσε στην κοιλάδα του Πάδου. Αφού τον εξόρισε, ο Αυθάριος ασχολήθηκε, στα επόμενα έξι χρόνια, με τοΕξαρχάτο της Ραβέννας του Σμάραγδου και το βασίλειο των Μεροβιγγίων.

Ο Γούντραμ και ο Χιλδεβέρτος που παρέμεναν ανικανοποίητοι με τις επιτυχίες τους στην Ιταλία απειλούσαν συχνά με νέες εισβολές, κάτι που έπραξαν δύο φορές. Την πολεμοχαρή διάθεσή τους είχαν φουντώσει οι προηγούμενες εκστρατείες του Θευδήβερτου Α΄ της Αυστρασίας, η συμπεριφορά του Βυζαντινού έξαρχου αλλά και οι ιαχές της δυναμικής μητέρας του Χιλδεβέρτου της Βρουνχίλδας. Την πρώτη φορά, το 588, ο Αυθάριος τους νίκησε άνετα αλλά το 590 οι αντίπαλοί του διέσχισαν τις Άλπεις και κατέβηκαν μέσω Μιλάνουστη Βερόνα για να τον συναντήσουν ξανά. Ο Αυθάριος κλείστηκε στην Παβία, αλλά οι Φράγκοι δεν κατάφεραν τίποτα καθώς ο Βυζαντινός στρατός απέτυχε να τους συναντήσει εγκαίρως. Αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν λόγω της πανώλης που χτύπησε την περιοχή αφήνοντας τους Λομβαρδούς σε ελάχιστα χειρότερη μοίρα.

Όταν δεν είχε να αντιμετωπίσει τους δυτικούς εισβολείς, ο Αυθάριος επιχείρησε να επεκταθεί ενάντια των Βυζαντινών. Κατέλαβε το κάστρο του Κομάτσιο και απέκλεισε την επικοινωνία μεταξύ Πάντοβας και Ραβέννας, ενώ ο Φαρόαλδος, Δούκας του Σπολέτο, κατέλαβε το λιμάνι της Ραβέννας (Κλάσσις) και το κατάστρεψε ολοσχερώς. Ο Αυθάριος κατέβηκε επίσης ως το Ρήγιο ορκισμένος να κατακτήσει την Καλαβρία, κάτι που, τελικά, κανένας Λομβαρδός δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει στην ιστορία του βασιλείου.

Στις 15 Μαΐου του 589, ο Αυθάριος παντρεύτηκε τη Θεοδελίνδα, κόρη του δούκα της Βαυαρίας, Γαριβάλδου Α΄. Η Θεοδελίνδα ήτανκαθολική και με αυτή της την αρετή άσκησε μεγάλη επιρροή στους Λομβαρδούς. Όταν ο Αυθάριος πέθανε στην Παβία το 590 (μάλλον από δηλητηρίαση), στο θρόνο τον διαδέχθηκε ο Αγιλούλφος, δούκας του Τορίνο, με την προτροπή της Θεοδελίνας που τελικά τον παντρεύτηκε. ^[1]

Παραπομπές και σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1. Άλμα πάνω↑ «German Tribes org Lombard Kings». GermanTribes.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2010-07-18. Ανακτήθηκε στις 2010-07-18.

Προηγούμενος Βασιλεία των Δουκάδων

Βασιλιάς των Λομβαρδών 584-590

Επόμενος Αγιλούλφος

[απόκρυψη] π • σ • ε Βασιλείς της Ιταλίας μεταξύ 476 και 963 Ανεξάρτητος 476–493 Οδόακρος (476-493) Οστρογότθοι 493–553 Θευδέριχος (493–526)   Αταλάριχος (526–534)   Θεόδατος (534–536)   Ουίτιγις (536–540)   Ιλδίβαδος (540–541)   Εράριχος (541)   Τωτίλας (541–552)   Τεΐας (552–553) Βυζαντινή ανακατάκτηση 553–565 Κανένας (Ιουστινιανός Α΄) Λομβαρδοί 565–774 Αλβοΐνος (565–572)   Κλέφος (572–574)   Μεσοβασιλεία (574–584)   Αυθάριος (584–590)   Αγιλούλφος (590–616)   Αδαλόαλδος (616–626) Αριόαλδος (626–636)   Ροθάριος (636-652)   Ροδόαλδος (652–653)   Αρίπερτος Α΄ (653–661)   Γοδεπέρτης (661–662)   Περκτάρητος (661–662) Γριμοάλδος (662–671)   Γαριβάλδος (671)   Περκτάρητος (671–688)   Κουνιπέρτος (688–689)   Άλαγις (689)   Κουνιπέρτος (689–700)   Λιουτπέρτος(700–702)   Ραγινπέρτος (701)   Αρίπερτος Β΄ (702–712)   Ανσπράνδος (712)   Λιουτπράνδος (712–744)   Χιλδεπράνδος (744)   Ράτχης (744–749) Αϊστούλφος (749–756)   Δεσιδέριος (756–774) Δυναστεία Καρολιδών 774–896 Καρλομάγνος (774–814)   Πεπίνος (781–810)   Βερνάρδος (810–818)   Λοθάριος Α΄ (818–855)   Λουδοβίκος Β΄ (855–875)   Κάρολος Β΄ (875–877) Καρλομάν (877–879)   Κάρολος Γ΄ (879–887)   Αρνούλφος (896–899)   Ρατόλδος (896) Ανεξάρτητοι 887–963 Βερεγγάριος Α΄ (887–924)   Γκυ (889–894)   Λαμβέρτος Β΄ (891–897)   Ροδόλφος Β΄ (922–933)   Λουδοβίκος Β΄ (900–905)   Ούγος (926–947) Λοθάριος Β' (945–950)   Βερεγγάριος Β΄ (950–963)   Αδαλβέρτος (950–963)

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Authari της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Κατηγορία: 

• Λομβαρδοί