sparta remix
Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014
Κλοντιόνε
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κλοντιόνε (Clodione) θεωρείται ο πρώτος βασιλιάς των Φράγκων και ο γενάρχης της δυναστείας των Μεροβίγγειων (Merovingi).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεν γνωρίζουμε πολλά για τους πρώτους βασιλιάδες. Από τα λίγα στοιχεία που έχουμε μπορούμε να μιλήσουμε για μία φυλή που ανήκε στα Γερμανικά φύλα έφτασε και εγκαταστάθηκε στην αριστερή όχθη του Ρήνου και μαζί με άλλες φυλές διαχωρίστηκε από τους Γερμανούς δημιουργώντας τα γαλλικά φύλα. Μία από αυτές τις φυλές ονομαζόταν Σάλιοι (Salii) και ένα κομμάτι τους οι Ρωμαίοι το ονόμαζαν Franchi από το affrancati που σημαίνει ελεύθεροι. Αυτή η φυλή, λέγεται, ότι το 431 είχε ήδη έναν βασιλιά και είχε αρχίσει να αφομοιώνει άλλα φύλα. Αυτός ο πρώτος βασιλιάς για τον οποίο έχουμε κάποιες πληροφορίες είναι ο Κλοντιόνε γνωστός και για τα μακριά, ξανθά μαλλιά του. Το 431 συμμάχησε με τους Ρωμαίους, με αρχηγό τον Έτσιο (Ezio), Ρωμαίοςστρατηγό και διοικητή της Gallia, στον πόλεμο που είχαν με τους Ούννους (Unni) που είχαν αρχηγό τον Αττίλα. Εκτός από αυτά δεν ξέρουμε πολλά άλλα πράγματα γι' αυτόν που θεωρείται ο πρώτος Γάλλος βασιλιάς μόνο ότι πιθανοί γονείς του είναι ο Faramondo και η πριγκίπισσα Argotta ενώ γιος του και διάδοχος στον Θρόνο είναι ο Μεροβέο (Meroveo) που θα δώσει και το όνομα στην δυναστεία. Πιστεύεται ότι πέθανε το 447.
Θρύλοι και ιστορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υπάρχουν διάφοροι θρύλοι σχετικά με τον Κλοντιόνε. Λέγεται ότι το γένος του καταγόταν από τους Αρκαδείς της αρχαίας Ελλάδας, ενώ μία άλλη θεωρία θέλει τον Κλοντιόνε να είναι απόγονος του Πρίαμου βασιλιά της Τροίας.
Χλωδοβίκος Α΄
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
_-_Clovis_roi_des_Francs_(465-511).jpg)
Ο Χλωδοβίκος Α΄ (γαλλ. Clovis I), γιος του Χιλδερίχου Α΄ και εγγονός του Μεροβαίου (ο τελευταίος έδωσε το όνομα στην δυναστεία τωνΜεροβίγγειων) ήταν Φράγκος βασιλιάς από το 481 έως το 511 μ.Χ.. Στην πραγματικότητα ήταν ο πρώτος βασιλιάς της δυναστείας αφού είναι αυτός που ένωσε τους Φράγκους και που προσχώρησε στον τριαδικό χριστιανισμό, σε αντίθεση με τους περισσότερους γερμανικούς λαούς που εκείνη την περίοδο ακολουθούσαν τον Αρειανισμό. Με αυτόν τον τρόπο κέρδισε τη συμπάθεια των Γαλλο-Ρωμαίων υπηκόων του.[1]
Το 481 μ.Χ. διαδέχεται στο θρόνο τον πατέρα του, Χιλδερίχο Α΄. Το 486 ο στρατός του Χλωδοβίκου κερδίζει στη μάχη τους Ρωμαίους υπό τον Συάγριο, τον τελευταίο Ρωμαίο διοικητή στις γαλατικές περιοχές και διέκοψε την παρουσία της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το 493 παντρεύτηκε την πριγκίπισσα της Βουργουνδίας Χροδεχίλδη, η οποία ήταν χριστιανή. Το 498 βαφτίστηκε ο ίδιος χριστιανός από τον επίσκοπο της Ρενς, αντίθετα προς τους υπόλοιπους ηγεμόνες των εκχριστιανισμένων γερμανικών φύλων που ήταν Αρειανιστές και, έχοντας την υποστήριξη της Ρώμης, έθεσε έτσι τη βασική προϋπόθεση για ανάδειξη του φράγκικου κράτους σε ευρωπαϊκή δύναμη. Αρχικά το 496 και οριστικά το 506 νίκησε τους Αλαμανούς και το 507 τους Βησιγότθους και ενσωμάτωσε το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών τους. Παράλληλα παραμέρισε διάφορα μικρά φράγκικα βασίλεια και πριγκιπάτα, αλλά απέφυγε να έρθει σε σύγκρουση με τον βασιλιά τωνΟστρογότθων Θεοδέριχο, που ήταν Αρειανιστής. Το 508 ο Χλωδοβίκος αναγνωρίστηκε τυπικά από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Αναστάσιο Α΄ και το 509 ορίστηκε ως πρωτεύουσα του κράτους το Παρίσι.
Ο Χλωδοβίκος δημιούργησε κατά τα ρωμαϊκά πρότυπα μια κεντρική διοίκηση, διατήρησε όμως ταυτόχρονα το παραδοσιακό δίκαιο των γερμανικών φύλων, το οποίο κωδικοποίησε στον Σάλιο Νόμο (Lex Salica), αντιμετώπισε ισότιμα όλες τις φυλές που απάρτιζαν το λαό του βασιλείου του, παράλληλα όμως εξόντωνε αδιάκριτα όλους του πραγματικούς και πιθανούς αντιπάλους του. Με τη σύνοδο της Ορλεάνηςτο 512 ορίστηκε ο Χριστιανισμός ως επίσημη θρησκεία του φράγκικου κράτους και κατ' επέκταση και όλων των κατοίκων του. Ο Χλωδοβίκος έχει στην Ιστορία της Δυτικής Ευρώπης την αντίστοιχη θέση με εκείνη του Μεγάλου Κωνσταντίνου στην Ανατολική. Από το όνομα Chlodwig προέρχεται το γερμανικό Ludwig και από το Clovis το γαλλικό Louis, αμφότερα συνήθη ονόματα στη Γερμανία και Γαλλία για βασιλιάδες και ηγεμόνες.
Πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 45 ετών και θεωρείται, αν και το κράτος του διαμοιράστηκε στους τέσσερις γιους του σύμφωνα με την φράγκικη παράδοση, ότι δημιούργησε τις οργανωτικές και διοικητικές προϋποθέσεις για την ανάδειξη, περίπου 300 χρόνια αργότερα, του φράγκικου κράτους του Κάρολου του Μεγάλου.[2]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
για ενήλικες. Τα μαθήματα είναι δωρεάν. Εγγραφές:
Μεροβίγγειοι
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
| Τμήμα της σειράς για την |
| Ιστορία της Γαλλίας |
|---|
 |
 Πύλη Γαλλία |
Οι Μεροβίγγειοι (Merovingi) ήταν δυναστεία Φράγκων βασιλέων που βασίλευσαν στην περιοχή της αρχαίας Γαλατίας. Η δυναστεία ξεκινάει με τον Κλοντιόνε που ήταν αρχηγός γερμανικού φύλου. Γιος του ήταν ο Μεροβέος , ο οποίος δίνει και το όνομα στην δυναστεία και που βασιλεύει από το 447 εώς το 458. Τη θέση του θα την πάρει ο γιος του Χιλδέριχος Α΄ (458-481), ακολουθούμενος από τονΧλωδοβίκο Α΄ ο οποίος είναι στην πραγματικότητα ο πρώτος βασιλιάς της δυναστείας αφού είναι αυτός που ένωσε τους Φράγκους και που προσχώρησε στον τριαδικό Καθολικό χριστιανισμό σε αντίθεση με τους περισσότερους γερμανικούς λαούς που εκείνη την περίοδο ακολουθούσαν τον Αρειανισμό. Με αυτόν τον τρόπο κέρδισε τη συμπάθεια των Γαλλο-Ρωμαίων υπηκόων του. Θα βασιλεύουν με τη βοήθεια των κυρίων του παλατιού ("Μαγιορδόμοι") που είναι κάτι σαν πρωθυπουργοί.
Πίνακας περιεχομένων
[Απόκρυψη]Θρύλοι και ιστορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Για τους Μεροβίγγειους υπήρχε ο θρύλος ότι είχαν έρθει από την θάλασσα. Λεγόταν ότι είχαν υπεράνθρωπες δυνάμεις και διαδόθηκαν διάφορες ιστορίες για την καταγωγή της οικογένειας. Λεγόταν ότι η μητέρα του Μεροβέου βιάστηκε από ένα θαλάσσιο τέρας όταν ήταν ήδη έγκυος και έτσι γεννήθηκε ο Μεροβέο. Άλλες ιστορίες έλεγαν ότι ο οίκος προερχόταν από την αρχαία Ελλάδα, ενώ μια άλλη τους θέλει απογόνους αίματος του Ιησού και της Μαρίας Μαγδαληνής. Ο Μεροβαίος, ο επώνυμος ήρωας, κατά την μυθική παράδοση είναι γεννημένος μισός άνθρωπος μίσος ταύρος (το κεφάλι του ταύρου παίζει σημαντικό ρόλο στη συμβολική των Μεροβίγγιων), από ένα θαλάσσιο τέρας στην παραλία.
Πορεία του βασιλείου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με τον θάνατο του Χλωδοβίκου Α΄ το βασίλειο μοιράζεται στους γιους του βασιλιά, όπως ήταν η συνήθεια στα Γερμανικά φύλα (βλ. Σαλικός νόμος) από τα οποία προέρχονται και οι Φράγκοι. Στη διάρκεια της δυναστείας το βασίλειο θα μοιραστεί και θα επανενωθεί πολλές φορές. Η δυναστεία θα αντικατασταθεί από τους Καρολίγγειους που ήταν κύριοι του παλατιού.
Κατάλογος βασιλέων της δυναστείας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στη συνέχεια καταγράφονται οι βασιλείς, η περίοδος βασιλείας τους και σε ποια ή ποιες από τις τέσσερις περιοχές, που διαιρέθηκε το βασίλειο κατά περιόδους, βασίλεψαν.
| Κλοντιόνε (Clodione) |
| Μεροβέος (Meroveo) 447-458 |
| Χιλδέριχος Α΄ 458-481 |
| Χλωδοβίκος Α΄ (Clovis/Chlodoveus/Chlodwig I) 481-511 |
Με τον θάνατο του Χλωδοβίκου το βασίλειο μοιράζεται στους τέσσερις γιούς του
| Λουτέτια Leutetia (ΠαρίσιParigi) | Σουασόν Soissons | Ορλεάνη Orleans | Ρενς Reims |
| Χιλδεβέρτος Α΄ 511-558 | Κλοθάριος Α΄ 511-561 | Clodomero 511-524 | Θεοδώριχος Α΄ της Αυστρασίας (Teodorico I) 511-534 |
| Teodoberto I 534-548 | |||
| Teodobaldo 548-555 | |||
| Κλοθάριος Α΄ 511-561 | |||
| Αυστρασία (Austrasia) | Νευστρία | Μποργκόνια (Borgogna) |
| Κλοθάριος Β΄ 584-629 | ||
| Cariberto II 629-632 | ||
| Chilperico I 632 | ||
| Δαγοβέρτος Α΄ 632-639 | ||
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
_-_Clovis_roi_des_Francs_(465-511).jpg){kind=link}
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)